در رفتگی مادرزادی لگن در ناحیه مفصل ران که نام کامل آن ( Developmental Dysplasia of the Hip ( DDH است جزو بیماریهای مادرزادی است و در آن سر استخوان ران به درستی در داخل حفره استابولوم لگن قرار نگرفته است. شدت در رفتگی مادرزادی لگن در ناحیه مفصل ران در افراد مختلف متفاوت است. در اکثر این افراد حفره استابولوم در دوران جنینی به درستی تشکیل نشده و شکل و یا عمق کافی را نداشته و نمیتواند سر استخوان ران را در خود نگه داری کند. در بعضی از افراد سر استخوان ران در بدو تولد کاملا خارج از حفره استابولوم است که به آن دررفتگی مادرزادی سر ران استخوان هم میگویند. در بعضی دیگر سر ران در حفره استابولوم هست ولی ناپایدار بوده و به آسانی از آن خارج و به آن داخل میشود. در بعضی از افراد هم لقی و ناپایداری مفصل ران با رشد بچه بیشتر میشود. تمام نوزادان بلافاصله بعد از تولد باید توسط پزشک از لحاظ وجود این بیماری معاینه شوند و در صورت لزوم از روش های تصویر برداری مثل سونوگرافی یا رادیوگرافی برای بررسی بیشتر استفاده میشود.   علل دررفتگی مادرزادی لگن  علت این بیماری به درستی شناخته شده نیست. بعضی از محققین معتقدند در  بعضی از جنین ها حفره استابولوم به درستی تشکیل نشده و عمق کافی برای نگه داشتن سر استخوان ران در درون خود را ندارد. بعضی دیگر هم عقیده دارند که شلی کپسول مفصل ران علت بروز این بیماری است. در رفتگی مادرزادی لگن در بعضی خانواده ها بیشتر است. به نظر میرسد در جوامعی که نوزاد را قنداق میکنند شیوع این بیماری بیشتر بوده و در مناطقی که مادر بچه را در پشت کمر یا جلوی شکم خود آویزان میکند این بیماری شیوع کمتری دارد. این اختلاف احتمالا به علت نزدیک بودن و دور بودن رانهای  بچه در  دو نوع  متفاوت بستن و  حمل کردن وی است.    ا                                         در رفتگی مادرزادی لگن بیشتر مفصل ران چپ را گرفتار میکند. بیشتر در دختر ها دیده میشود (شیوع دررفتگی مادرزادی مفصل ران در دختران 9 برابر پسران است) و در نوزادانی که در شکم مادر در وضعیت برعکس معمول قرار گرفته اند (سر به طرف بالا و پا به پایین) بیشتر است. بیماری در نیمی از موارد دو طرفه است. دررفتگی مادرزادی مفصل ران در موارد زیر هم بیشتر دیده میشود فرزندان اول خانواده نژاد سفید وجود ناهنجاری های مادرزادی دیگر مانند تورتیکولی و یا پا چنبری (کلاب فوت) وقتی سر استخوان ران نوزاد مدتی در خارج از حفره استابولوم میماند هم رشد سر و هم رشد حفره استابولوم دچار اختلال میشود. حفره استابولوم کوچک باقی میماند و عمق کافی هم پیدا نمیکند. سر استخوان ران هم کوچک مانده و خوب رشد نمیکند. گردن استخوان ران نازک مانده و تنه استخوان ران هم لاغر و کم قطر میشود. این تغییرات نشان میدهند که رشد استخوان ها وقتی سیر طبیعی خود را طی میکند که آنها به درستی در کنار هم قرار داشته باشند. در کنار هم بودن است که رشد و تکامل مناسب را تضمین میکند. تغییرات دیگری هم بتدریج در اندام کودک بوجود میاید. کپسول مفصل ران این بچه ها کلفت و ضخیم شده و عضلات اطراف مفصل ران بخصوص عضلات ادکتور (نزدیک کننده ران) و عضله ایلیوپسواس کوتاه میشوند. هر چه مدت زمان بیشتری از تولد نوزاد بگذرد و درمان به تاخیر بیفتد این تغییرات بیشتر شده و درمان بچه را مشکل تر میکند.    در هر دو رادیوگرافی بالا دررفتگی مفصل ران دیده میشود. مشاهده میشود که سر کروی شکل استخوان ران در داخل حفره استابولوم قرار ندارد در صورتی که بیماری زود تشخیص داده شده و سر استخوان ران در درون حفره استابولوم گذاشته شود رشد استخوان ها در دو طرف مفصل سیر طبیعی خود را باز یافته و در بسیاری اوقات عقب ماندگی خود را جبران میکنند ولی در صورتی که سر استخوان ران در بیرون استابولوم بماند هر چه سن بچه بیشتر میشود عقب ماندگی رشد مفصل و تغییر شکل آن بیشتر میشود. این امر نشان میدهد که تشخیص ای بیماری و درمان آن هر چه زودتر باید شروع شود.   منبع:  ایران  ارتوپد    ادرس مطب:  کرمانشاه پارکینگ  شهرداری خیابان  حاج محمد تقی  ساختمان  ابن  سینا  طبقه  اول تلفن:  08317212444